Sala Główna

Luksemburg

- Ile dać Ci czasu~? - otarł się o jej policzek. Cichutko zamruczał wiedząc, że wprawia dziewczynę w zakłopotanie. Lekko objął ją w pasie.

Śliwka Węgierka

Nie wiedziała co powiedzieć.W końcu wzięła się w garść.
- Kurna, Lu ><

Luksemburg

- Tak mam na imię~ - zaśmiał się głośno. Lekki rumieniec wkradł mu się na policzki ale zignorował go.

Śliwka Węgierka

Wstaje i ignoruje blondyna.
-To ja sobie...ym.... przeczytam tą książkę

Luksemburg

Śmieje się i opada na jedną z poduszek.
- Okey~ To ja się zdrzemnę. - rozmasował skronie.

Śliwka Węgierka

-Tylko nie chrap- mrugnęła cicho

Luksemburg

- Chacha. Jeżeli będziesz coś chciała to szturchaj mnie, kop ale nie używaj patelni. - mrugnął do niej i skulił się na mięciutkiej poduszce. Lu był okropnie zmęczony, coś czuł, że bierze go choroba. - Zamkniesz okno? - mruknął.

Śliwka Węgierka

Zamyka okno i zakrywa go kocykiem.
- A wielkie bo bo idzie spać - zażartowała

Luksemburg

- Pf~ Chyba mam gorączkę. - mruknął trzęsąc się. - Śmiejesz się z chorego~ - popatrzył na nią kątem oka.

Śliwka Węgierka

- Bo mnie prowokujesz ~ -wymyśla jakąś wymówkę

Luksemburg

Lu nic już nie odpowiedział. Mruknął coś pod nosem o kopaniu leżącego i kulturze osobistej i po prostu odleciał.
Śniło mu się oświetlone pomieszczenie, nieznana mu osoba malująca po ścianach i muzyka. Wbrew pozorom nie był to spokojny sen.