Aleja

Rosja

-tak...więc się na niego wybierzmy towarzyszko-wstał,wziął protestującą dziewczynę na ręce i ruszył przed siebie-a więc nazywasz się lu,tak?a kogo jeszcze poznałaś-spytał nie zważając na oburzony wzrok dziewczyny i niosąc ją dalej na rękach

Luksemburg

Uparcie machała rękami i nogami próbując dosięgnął ziemi.
- T-tak. Lucie, Lulu, Lu, jak kto woli. A teraz m-możesz mnie p-postawić. - po kilku chwilach jednak zrezygnowała. Ścisnęła w rękach szalik Ivana i pozwoliła się nieść. - Niewiele osób. Na pewno nie tyle ile bym chciała.

Rosja

-haha..jesteś urocza-postawił ją na ziemi-a kogo dokładnie?

Luksemburg

Wyprostowała sukienkę i poprawiła różę we włosach.
- Polskie rodzeństwo, Marie, Margot, Elkę. Długo by wymieniać. - uśmiechnęła się niepewnie.

Rosja

oj..polskie rodzeństwo..cóż to były za czasy-kopnął nogą kamyk-ale raczej już nie mają mi tego za złe..a ty..co o nich sądzisz?

Luksemburg

- Hm~ Oboje są bardzo mili. Lubię ich. - stwierdziła i kucnęła wpatrzona w stokrotki. Po chwili zaczęła zrywać białe kwiatuszki i pleść wianek. - Myślę, że już Ci wybaczyli. Oni są fajni. - bez zastanowienia wsunęła gotowy wianek na głowę Rosji, co było wielką sztuką zwracając uwagę na jego wzrost.

Rosja

popatrzył się na wianek zezując-myślę że Felek już tak..ale ona....no to jeszcze nie do końca...ładny wianek swoją drogą-uśmiechnął się

Luksemburg

- Hmm~ Możliwe. A co do Feli... potrzeba czasu. - wstała i otrzepała sukienkę z płatków. Przekrzywiła głowę i uśmiechnęła się lekko. - Tak niewinnie wyglądasz w tym wianku. - cichutko się zaśmiała.

Rosja

-ych...a może masz na nią jakiś sposób?przydałby mi się-popatrzył na nią -dochodzimy już prawie do hotelu-skinął głową w stronę budynku-ale nie musimy odrazu iść do swoich pokoi co nie?

Luksemburg

-Sposob na Fele?- dziewczyna wesolo sie rozesmiala.
- Na nia nie ma sposobu. I owszem nie musimy. - rumieniec wpelz na policzki Lu.
- Co proponujesz towarzyszu?

Rosja

-no nie wiem możemy się gdzieś wybrać-odparł spokojnie-do mnie ,do ciebie albo do restauracji...jak chcesz..

Luksemburg

Lucie uważnie przyglądnęła się chłopakowi.
- Okey~ Może do restauracji? Nie jadłam dzisiaj nic jeszcze. - dziewczyna leniwie się przeciągnęła słysząc przestawiające się kręgi w kręgosłupie. Lekko się skrzywiła na ten dźwięk. - Cholercia.

Rosja

dobra...to..chodźmy..(teraz piszemy w restauracji w takim razie)

Polska · Wysłany: Sob 10:11, 05 Mar 2011 Temat postu:

Szli spokojnie aleją.
- No sam nie wiem, w końcu i tak idziemy, nie? - uśmiechnął się do niego szeroko.
Delikatnie złapał go za rękę, którą odgarniał kosmyki włosów z twarzy i wziął ją ku ziemi. Nie puścił, tylko uśmiechnął się. Szczerze, uwodzicielsko - czyli zdecydowanie w tym momencie okazywał swe uczucia.

Luksemburg · Wysłany: Sob 10:16, 05 Mar 2011 Temat postu:

- Racja. - się zarumienił. Wolną ręką założył włosy za ucho i lekko ścisnął jego dłoń w odpowiedzi na jego uśmiech.
- Ładnie jest o tej porze.