Sala Balowa

Silesia

Popatrzała się z rozbawieniem na dwójkę pod jemiołą.
- Na ogół taki jest zwyczaj
Wreszcie się uśmiechnęła. A robi to na prawdę rzadko.
- Wiec pocałujcie się no...

Fela

- Znaczy się, teoretycznie to tak. - zaśmiała się, patrząc na nich.
Udało jej się ukryć ranę, więc nie musiała się już niczym martwić.
- Oczywiście, nie zmuszamy was, ale to tradycja~

Polska

Zrobił się czerwony. Nie to za mało powiedziane. Teraz wszyscy się na nich lampili.
- Wielkie dzięki - wyszeptał mrużąc oczy. - To był twój pomysł by tańczyć - burknął obrażony.
Westchnął jednak ciężko, położył dłonie na jego ramionach i go pocałował. A niech się kurwa lampią, jak nie wiedzą jak powinno się całować. Bo to wybaczcie, buziak nie był.

Silesia

Dopiero teraz zauważyła Fele.Całkiem szybkim ruchem znalazła są obok niej.
- Właściwe to...chciałabym ci życzyć Wesołych i Zdrowych Świąt - powiedziała to w dość energiczny sposób co dowodzi na fakt pokrewieństwa.
Odetchnęła z ulga gdy wypowiedziała całe zdanie po czym bacznie obserwuje "drugą stronę rozmowy".

Gość

Prusy zaczął klaskać i wrzeszczeć na całą salę.
- CHCEMY WIĘCEJ! CHCEMY WIĘCEJ! - A po chwili wahania dodał: - ALKOHOLU!!!

Fela

Zamrugała ale szybko otrząsnęła się z "szoku".
- Wzajemnie. I wystrzałowego sylwestra. - mrugnęła do niej. Spojrzała w górę i pisnęła. Szybko zmieniła miejsce, z szybkim oddechem patrząc na jemiołę, którą miała cały czas nad sobą.
Potem do jej uszu dobiegł wrzask Gilberta.
Przeprosiła grzecznie, podeszła do niego i zatkała mu usta dłonią.
- Ciiiiiiicho, teraz moja kolei na życzenia.

Gość

- Bo wszystko co złe to moja... - wina
Dokończył w myślach, gdyż usta zostały zajęte inną robotą. Słyszał krzyki innych i stwierdził, że świat byłby zbyt niesprawiedliwy, gdyby widział ich Arthur... Choć może... Szkoda, że go nie ma. Byłoby zabawnie. Po chwili odsunęli się od siebie. Inni zajęli się już własnymi sprawy.
- No, no, no... Poland - mruknął uśmiechając się wrednie.

Monako

- Gorzko, gorzko... - zaskandowała pod nosem. Rozbawiona rozejrzała się, szukając jakiegoś towarzystwa, ale wszyscy jakoś byli sobą zajęci. Troszkę nudziło jej się samej. Podeszła do stołu i nalała do pustego już kieliszka. Tym razem soku.

Luksemburg

Cichutko się zaśmiała. "Podziękujesz mi później, Felek" cała się trzęsła, próbując powstrzymać od wybuchnięcia jeszcze głośniejszym śmiechem.
Nalała sobie lampkę wina i stanęła, mniej więcej na środku stołu ze słodkościami.
- Zapowiada się dobra zabawa. - szepnęła upijając łyk alkoholu.

Gość

Polizał ją po dłoni. Kiedy Felcia odsunęła dłoń od jego ust, zaśmiał się i rzekł:
- A co, boisz się, co będziesz robić po alkoholu? - I z szyderczym uśmiechem klepnął ją w tyłek.

Fela

Zadrgała jej powieka i dość brutalnie nadepnęła obcasem na jego nogę.
- Nie twoja sprawa~. A może i twoja.... - zamruczała cicho.
Pocałowała go lekko, szepcząc do ucha wiazankę życzeń.
- Innymi słowy, Wesołych Świąt. - pstryknęła go w nos ,uśmiechając się zadziornie.

Moherowy nińdzia

Poszedł do Lu. Objął ją w pasie i oparł główkę na jej ramieniu.
- Wszystkiego najlepszego... cheri... - Pocałował ją w policzek. Następnie ułożył dłonie na jej podbrzuszu z niemym zapytaniem w oczach.

Polska

Nadal był czerwony.
- Nie pal tyle - mruknął. - Idę się napić.
Poszedł w stronę barku i zabrał pierwszą lepszą butelkę. Potem usiadł na stołku i zaczął się wszystkim przyglądać. Dopiero po chwili przejechał palcami po wargach.
- Papierosy - mruknął cicho.

Luksemburg

Przeszedł ją miły dreszcz, ale nie dała tego po sobie poznać. Uśmiechnęła się do niego ciepło.
- Tobie również~ - przykryła ręką jego dłonie i odstawiła nietknięty kieliszek na bok. Jej wzrok stał się zamglony, a na usta wstąpił lekki uśmiech. - A c-co chciałbyś konkretnie usłyszeć~? - zemdliło ją z nerwów.

Moherowy nińdzia

Pocałował ją delikatnie w usta.
- A co masz mi ciekawego do powiedzenia? - zaakcentował słowo "ciekawego". Wiedział, że Lu wie o co chodzi. Był ciekawy. Wiedział, że dużo ryzykowali. No ale była na tyle spokojna...