104 - Polska

Fela

Pogłaskała ją lekko.
- Tylko mi nie mdlej.
Zanuciła coś słabym głosem, przymykając oczy. Było jej niedobrze, ale nie dała tego po sobie poznać

Katowice~

- Nie, nie, nie mam zamiaru. Jestem odporna na widok krwi. Z resztą muszę, bo pracuję w szpitalu.
Uśmiechnęła się lekko, podnosząc głowę.
- Jakby było Ci niedobrze, słabo lub coś, to od razu mów.

Fela

Zmusiła się do parsknięcia śmiechem.
- Nie musisz się tak o mnie martwić. Prawda, czuję się trochę... dziwnie i mniej normalnie niz zwykle, ale... to zniknie. Zapomnimy o tym. On na pewno.

Katowice~

- On tego nie zapomni. Nie pozwolę. Wyrządził Ci krzywdę, więc musi za to zapłacić.
Oparła się dłońmi o wannę, po czym podniosła się i rozprostowała nogi.

Fela

- Posłuchaj... bywało gorzej. Patrz, nic nie złamałam, siniaki znikną. - uśmiechnęła sie do niej.
Miałaby wyrzuty sumienia, gdyby Ivan, tak, IVAN, miał przez nią zrujnowane życie.

Katowice~

- Jak chcesz.
Westchnęła cicho i usiadła na muszli klozetowej, opierając się plecami o ścianę.
- Niech tylko już nikogo nie dotyka.

Fela

- Przepraszam. - mruknęła ze skruchą.
Było jej strasznie głupio, że Katowice musi się tak nią opiekować.

Katowice~

Podniosła na nią zdziwiony wzrok.
- Uhm, za co przepraszasz ~?

Fela

- Że zawracam ci głowę i że się niepotrzebnie o mnie martwisz. - zaczerwieniła się. Ona była zawsze opiekuńcza. Odkąd pamiętała.

Katowice~

- Nie zawracasz mi głowy, Fela. I może ejstem zbyt opiekuńcza, ale... No ale taka jestem.
Westchnęła cicho, po czym uśmiechnęła się słabo.

Fela

Westchnęła, wstając powoli. Wystawiła nogę za krawędź wanny i nim zdążyła cokolwiek zrobić, poślizgneła się, i machając rozpaczliwie rękoma walnęła głową o kant umywalki.
Zaczęła klnąć jak szewc, trzymajac się za obolałe miejsce

Katowice~

- Fela, kurna...
Podniosła się z ubikacji i kucnęła obok niej.
- Wszystko w porządku? Żyjesz, oddychasz, słyszysz, lub cokolwiek?

Fela

- Ło kurwa... - zamrugała, gdy obraz zacął jej się wyostrzać. - Ale bajer! - zaśmiała się.
Tak, to są właśnie skutki uboczne walenia w zlew.

Katowice~

Zaśmiała się cicho, pomagając jej się podnieść.
- Czyli już wszystko w porządku.
Uśmiechnęła się szeroko, patrząc na Felę.

Fela

- Znaczy... no boli mnie brzuch trochę i lędźwie, ale nie jest źle. - wyszczerzyła się.