104 - Polska

Katowice~

Pokręciła nieco rozbawiona głową i podała jej ręcznik.
- Wycieraj się i idź coś ubrać.

Rosja

po rozmowie z Katowicami miał zamiar odwiedzić Felicję,ale ciągle chodziły mu po głowie jej słowa: na razie daj jej spokój..westchnął ciężko i odszedł od drzwi przez które miał zamiar wejść-przepraszam Fela-szepnął tylko...było mu...przykro?

Fela

Chwiejnym i lekko tanecznym krokiem ruszyła do pokoju, wycierajac sie puszystym ręcznikiem. Jej kroki były delikatne, jakby stawała na szpilkach.
Naciągnęła koszulkę do kolan i krótkie spodenki.
Krytycznie spojrzała na pościel i aż poczuła gulę w gardle.

Katowice~

Zdjęła poszewkę z kołdry i położyła ją na boku. Weźmie przy okazji, jak będzie wychodziła. Usiadła na łóżku, uśmiechając się lekko.

Fela

Ruszyła w jej stronę i zatrzymała się raptownie.
Na prześcieradle widniało kilka sporych białawych plam.
Nie wytrzymała, bąknęła coś drżącym głosem, zakrywając usta dłonią i wbiegając do łazienki.

Katowice~

Zaklęła, spoglądając na prześcieradło. Gwałtownie podniosła się i ściągnęła je jednym ruchem, klnąc pod nosem.

Fela

Blada na twarzy, klęczała na zimnych kafelkach zgięta w pół.
Wszystko podchodziło jej do gardła, było jej nie dobrze.
Palce mocno zaciskała na kancie wanny. Czuła się jak kurwa. Łatwa, tania kurwa.

Katowice~

- Fela, wszystko dobrze?
Zapytała cicho, podchodząc do drzwi. Oparła się o nie lekko, wzdychając głęboko.

Fela

- Tak...c-chyba tak.
Zwinęła się na podłodze, tuląc ciepłe policzki po kafelek.
Co miała powiedzieć? "Ah, chyba zaraz umrę, ale to nic nowego"?

Katowice~

Nastała chwilowa cisza. Jednak po chwili przymknęła oczy i odetchnęła głęboko.
- Wymiotowałaś? Przynieść Ci wodę?

Fela

- To nic takiego... n...nie trzeba. - odparła lekko zachrypniętym głosem.
Niemiłosiernie dzwoniło jej w uszach, głowa pulsowała tak, jakby zaraz miała wybuchnąć.

Katowice~

- Wyjdź za chwilę lepiej.
Dodała, po czym odsunęła się od drzwi i wzięła prześcieradło i poszewkę. Wyszła na chwilę z pokoju, zanosząc to do pralni.

Fela

Usłyszała jej oddalające się kroki. Na klęczkach dotarła do łóżka, dopiero przy nim stanęła na równe nogi.
Nie czuła już tego bólu w podbrzuszu, dobry znak.
Otworzyła powoli okno na oścież i z trudem wdrapała się na parapet. Oparła się o framugę okna, w ciszy patrząc w dal.

Katowice~

Wróciła po paru minutach z butelką chłodnej wody w ręku. Otworzyła cicho drzwi, uśmiechając się lekko.
- Lepiej coś?

Fela

- Tak... potrzebowałam powietrza...
Uśmiechnęła sie do niej.
Czyż to nie dziwne? Została wykorzystana przez Ivana i... nie miała mu tego za złe.
- Wiesz, nie zatrzymuję cię juz. Wracaj do siebie , mi nic nie będzie. - podeszła i cmoknęła ją w czoło.