104 - Polska

Fela

Musnęła lekko jego usta, dłońmi przeczesując nadal jego włosy. Przymknęła oczy, rozkoszując się jego bliskością. Otarła się o jego tors.

Gość

Ludwig wracał chwiejnym krokiem z chucznej imprezy. Alkohol buzował w jego ciele, oczy same mu się zamykały. Sięgnął ręką i nacisnął klamkę swojego pokoju. No, tak mu się wydawało. Otworzył drzwi, a jego oczy momentalnie zostały oślepione przez światło żyrandolu. Przetarł je po czym ujrzał leżącą na łóżku parę. Zamrugał i cofnął się o krok. Pokój 104. Podrapał się po głowie i mrucząc coś wyszedł. W sumie fajny był ten widok, pomyślał, wracając do właściwego pomieszczenia.

Fela

Dziewczyna gwałtownie się poderwała, spadając z łóżka. Szeroko otwartymi oczyma wpatrywała się w zamykające powoli drzwi. Podkuliła kolana, mrugając ze zdziwienia i zestresowania.

Gość

Cała miła atmosfera popsuła się w kilka sekund. "LUDWIG! Zabiję cię!", pomyślał ze złością. Po krótszej chwili przypomniał sobie że dziewczyna z szoku spadła z łóżka. Usiadł obok niej, by się do Feli przytulić.

Fela

- To było...emm...dziwne trochę, co nie? - zapytała, dalej mrugając. Oplotła dłońmi jego ramię, wtulając się w niego.

Gość

- Dziwne, to za mało powiedziane...To był MÓJ brat. - zaakcentował najbardziej słowo "mój", nadal nienawistnie spoglądając w stronę drzwi.

Fela

Spojrzała na niego zaskoczona. Palcem wskazała to na drzwi, to na chłopaka, to znów na drzwi i znów na chłopaka.
- To był twój brat? - zbladła.

Gość

Kiwnął znacząco głową, nie przestając patrzeć w drzwi. - Taak...Wprawdzie nie widziałem go dokładnie, ale ja to po prostu wiem! Wyczuwam to. - W końcu oderwał się wzrokiem od drzwi. Zapomniał szybko o "Wschodzie" gdy ujrzał bladą dziewczynę. - Felcia..co ci?

Fela

Wstała raptownie, chodząc w tą i spowrotem po pokoju, głośno kalkulując. Myśli przychodziły i odchodziły w ciągu sekundy.
- Ludwig wie, że coś między nami iskrzy, Tosiek, wie, że coś między nami iskrzy, kurna, wszyscy wiedzą, że coś między nami iskrzy! - przeczesuje palcami włosy.
- My się praktycznie prawie, że nie znamy, a prawie wylądowaliśmy w łóżku. -spanikowała. Wiedziała, że przesadza, ale...no właśnie, ale. Usiadła na parapecie.

Gość

Patrzył to raz w prawo, to raz w lewo na przechadzającą blondynkę. Chciał już wstać i ją uspokoić, ale przemyślał to co powiedziała Fela. Zatkało go..miała rację! Otworzył jedynie głupio gębę, nie mając pomysłu jak ją pocieszyć.

Fela

Przekręciła się, praktycznie siedząc na zewnątrz. Oddychała powoli, jakby analizując wszystko nowo. Przyłorzyła dłoń do czoła i westchnęła.
- Histeryczka ze mnie, co nie?

Gość

Podszedł do niej. Cmoknął ją w czoło. - No..tak jakby, ale wiesz co to jest takie w twoim stylu~ Ano...a może zaczniemy wszystko od nowa? Bo wiesz piwo i ładne kobietki mącą w głowie... - tu bardziej uśmiechnął sie do siebie niż do Feli.

Fela

- Sugerujesz, że jestem łana~? - wyszczerzyła się. Oparła głowę o jego ramię, przmykając oczy. Czuła się dziwnie. Była na siebie zła.

Gość

- Możliwe~ - Mówiąc to pokazał swój różowy język. - Wiesz co...szczerze to muszę od tego wszystkiego odpocząć. Idę do siebie. - Ucałował dziewczynę w policzek i ze smutkiem zostawił Felicjie samą w pokoju.

Fela

Kiwnęła głową. Rozumiała go ,w końcu kto normalny wytrzymałby z taką idiotką. Wdychała zimne powietrze, nie czujac chłodu. Uśmiechnęła się deliktanie, nucąc.
- Mówiłeś mi, że przyciągam gniew, że za nic masz mą niewinność...