214 - Katowice.

Rosja

uśmiechnął się lekko-nie potrafisz się gniewać,co?

Katowice~

- Że się tak wyrażę, 'wyszłam z wprawy'.
Wzruszyła lekko ramionami i uśmiechnęła się słabo.

Rosja

moje szczęście-popatrzył się na nią z ulgą w oczach

Katowice~

- Tak, chyba Twoje szczęście.
Poprawiła delikatny łańcuszek na karku, w który wplątały się pojedyncze kosmyki włosów.

Rosja

-co teraz masz zamiar robić?-spytał

Katowice~

- Siedzieć bezczynnie w pokoju, słuchając muzyki, albo obżerając się czymś i piciu czegoś? Chyba nic innego do roboty nie mam..

Rosja

-a-aha-powiedział smutno,nie słyszał w planie siebie-to ja chyba pójdę tak?-podniósł się niepewnie

Katowice~

Spojrzała na niego nieco zdziwiona.
- J-jak chcesz... Mi nie przeszkadzasz.

Rosja

-powiedz po prostu chcesz żebym został?-powiedział z nadzieją w głosie choć z góry zakładał że dziewczyna powie że jest jej to obojętne

Katowice~

Zaskoczył ją tym. Pokiwała lekko głową.
- T-tak, zostań.
Uśmiechnęła się słabo do Rosji.

Rosja

nie wiedział co zrobić..był..szczęśliwy...w pewien sposób,uśmiechnął się zadowolony i z powrotem usiadł obok dziewczyny

Katowice~

- Napijesz się czegoś?
Ni stąd, ni zowąd zapytała się mężczyzny o to. Podniosła się z sofy, kątem oka dostrzegając szalik Rosji na fotelu, który nosiła jeszcze parę godzin temu na sobie.

Rosja

wzrok dziewczyny patrzący na szalik przypomniał mu o tym przedmiocie,podniósł więc go i założył na szyję-a co?robisz sobie coś do picia?-podniósł się z sofy ,ale potknął się o zawiązany niechlujnie szalik ,który zwisał do samej ziemi i wylądował z powrotem na niej

Katowice~

Spojrzała na niego z dołu, kiwając głową twierdząco.
- Tak, idę sobie coś zrobić do picia. Tak więc?

Rosja

-jak robisz coś sobie to poproszę coś też...-nadrobił miną swój upadek