104 - Polska

Luksemburg

- Prze-przepraszam ale poczułam dym i... wszystko w porządku? - zobaczyła blondynkę na parapecie. Posłała jej słodki uśmiech i weszła zamykając drzwi.

Fela

- Jasne! Normalnie mogłabym latać! - zamachała rękoma jak skrzydłami, dalej się kręcąc w kółko. - A dym to...hmm, odreagowuję tres.

Luksemburg

Dziewczyna kiwnęła głową i usiadła na łóżku blondynki.
- Bo wiesz... jestem tutaj n-nowa i... czy... mogłabyś powiedzieć mi co nieco o tym hotelu? Albo oprowadzić...? Poznać... - to ostatnie prawie wyszeptała. Zarumieniona zaczęła bawić się szmaragdowym naszyjnikiem.

Fela

Zeskoczyła cicho na podłogę. Blond włosy uniosły się niczym pajęczyna.
- Felicja, miło Cię poznać. - uśmiechnęła się szeroko.

Luksemburg

Podała jej rączkę.
- Lucie, ale mów mi Lulu. - obdarzyła ją lekkim uśmiechem. 'Ale ona jest ładna' pomyślała i pożałowała, że jest taka nieśmiała. Chętnie rozpoczęłaby z nią jakąś ciekawą rozmowę.

Fela

- Siadaj, co będziesz tak stała. - brodą wskazała na łóżko. Dziewczyna wydawała się być lekko skrępowana. - Jak Ci się tu podoba?

Luksemburg

- Dziękuję. - usiadła spokojnie na skraju łóżka. - M-mi? W sumie nie wiem. Niedawno przyjechałam... - rozglądnęła się po pomieszczeniu. - Mało osób stąd znam i... t-tak jakoś nieswojo się czuję... Ale podoba mi się, że każdy może urządzić swój pokój... i atmosfera... taka, miła.

Fela

Parsknęła śmiechem. - Miło to jest jak mamy nocne imprezy. Może mogłabym w czymś pomóc? Jak by co,mów śmiało.

Moherowy nińdzia

Zapukał do pokoju. Nudziło mu się, a każdy pretekst był dobry do odwiedzenia kogokolwiek.
Miał jakiś pretekst?
... Nie, ale miał ciało pragnące się do kogoś przytulić...

Fela

Dziewczyna podskoczyła jak oparzona i zerknęła w stronę drzwi.
- Hmm, proszę! Wybacz na chwilę. - uśmiechnęła się lekko do Lulu.

Luksemburg

Dziewczyna kiwnęła głową i zaczęła bawić się bransoletką. 'Jaka miła~ i ładna'. Myślała sobie i liczyła chmury za oknem. 'Ciekawe kto przyszedł...'

Moherowy nińdzia

Otworzył drzwi i zajrzał do środka.
- Bonsoir, Felciu. Przyszedłem cię odwiedzić... - Zaczął na wstępie i już, zamknąwszy drzwi, podszedł do Felci i cmoknął ją w policzek. Dopiero wtedy zauważył drugą osóbkę siedzącą na skraju łóżka.

Fela

- Witaj. - uśmiechnęła się szeroko. Zerknęła na Lulu.
-Franicis, to Lucie. Lucie, to Francis.

Luksemburg

- Miło mi. - wyciągnęła rączkę w stronę blondyna. - Mów mi Lulu. - obdarzyła go nieśmiałym uśmiechem i zarumieniła. 'Za dużo osób' stwierdziła w myślach.

Moherowy nińdzia

Uśmiechnął się delikatnie w jej stronę. Ujął jej rączkę i lekko ją pocałował.
- Bonsoir, Lulu. - Usiadł obok dziewczyny na łóżku zakładając nogę na nogę. - Jak ci się tutaj podoba? - Spojrzał na Felcię wzrokiem mówiącym "Nic złego jej nie powiedziałaś, prawda?"